اولیور هلول   hellowell oliver   بیست و چهار ساله است وعکاس طبیعت و حیات وحش؛ او  به سندرم داون مبتلا است .
مادرش میگوید : من از هر پیش‌بینی منفی امتناع می‌کردم و به راحتی میدانستم و باور داشتم که این پسر کوچک‌ِ شگفت انگیز قصد دارد ثابت کند که همه درباره میزان توانایی‌های او در اشتباه هستند . الیور خیلی از کارها را نمی تواند مانند بقیه هم سن و سالانش انجام  دهد ، اما بعضی کارها را بسیار بهتر از آنها انجام می دهد . من روی آنهائی که او میتواند ، تاکید کردم .


 
 عشق و علاقه اولیور به عکاسی از حدود 11 سالگی و با تقلید از عکس گرفتن های پدر خوانده اش آشکار شد . از سوئی واکنشهای او به انواع و اقسام حیوانات، حیات وحش، طبیعت و فضای باز و تمایل او به گرفتن عکس از آنچه که در این فضاها می دید  برای مادر و خانواده اش بسیار جذاب و هیجان انگیز بود .  
برای خانواده ، دید منحصربه فرد اودر هنگام عکاسی جالب  بود .هر چند که  در ابتدا فکر می کردند اتفاقی چنین عکسهای توسط الیور گرفته شده . 
 دوربین نخست او  یک CANON 5D بود که  پدرخوانده اش در اختیار او قرار می داد .  بعدها با فروش کارهایش  در یک نمایشگاه  توانست دوربین بهتری برای خودش بخرد .

مادر اولیور میگوید :
طبعا همه در طول زندگی ، گاهی دچار احساس یاس ؛ نا امیدی و شکست می شوند .برای الیورهم این احساسات با  توجه  به موقعیتش کم نبود  . اما ما تلاش میکردیم  با  حمایتهایمان اورا تشویق کنیم و به اواعتماد به نفس و  انگیزه بدهیم .کمی حوصله ، راهنمایی و هزینه کردن هدفمند باعث شد  تا اولیور با  توجه به علاقه اش ، از دنیای عکاسی برای دوهدف استفاده کند:

هدف اول ثبت دنیا به روشی بود که او  آن را میبیند و هدف دوم (که در مورد الیور  مهمتر از هدف اول بود )  استفاده از  عکاسی به عنوان ابزاری برای  افزایش عزت نفس ؛ خودباوری ؛ احساس افتخار وحسی از توانمندی بود .
 اکانت فیس بوک الیور هلول بیش از شصت هزار  نفر دنبال کننده دارد که برخی از آنان خانواده هائی هستند که فرزندشان دارای سندرم داون است و از این صفحه الهام میگیرند ؛ و بقیه علاقمندان ویا هنرمندانی هستند که از نگاه او به دنیا از دریچه دوربینش لذت می برند وگاه  می آموزند .  

در سال ۲۰۱۴ در یک مصاحبه  رادیویی شرکت کرد ودر یک آیتم اخبار بی بی سی که در سراسر جهان پخش میشد در باره کارهایش توضیح داد  . همچنین در سال های ۲۰۱۵ و ۲۰۱۸ در یکی از برنامه‌های بی بی سی که به صورت زنده پخش میشد حضور پیدا کرد.

 







برای اینکه بدانیم خانواده الیور چه مسیر دشواری را طی کرده اند ؛ تا او توانسته است به این جایگاه برسد ؛ چند سطر زیر را   بخوانید .

 اولیور در سال ۱۹۹۶ متولد شد و علاوه بر سندرم داون مشکلات شدید قلبی داشت که نیازمند عمل باز قلب در ۳ ماهگی بود. پزشکان این تصور را داشتند که ممکن است او برای عمل زنده نماند. به علاوه در طول سال های اولیه زندگی اش ضعف عضلانی شدید در او تشخیص داده شد و به خانواده‌اش اطلاع دادند که او نمیتواند فعالیت‌های ورزشی انجام دهد.

در سن ۳ سالگی یک درمانگر پیش‌بینی کرد به دلیل علائم تشخیصی دیس پراکسی کلامی، در صورتی که او بتواند در آینده صحبت کند، به احتمال زیاد افراد غریبه گفتار او را درک نخواهند کرد.
 او همچنین در سن ده سالگی تشخیص بیش‌فعالی و رفتار‌های چالش برانگیز دریافت کرد و از رفتن به مدرسه محروم شد .
و....
در واقع اولیور گواهی بر این واقعیت است که هر کسی زمانی میتواند موفق شود و ثابت کند که پیش بینی های منفی درباره او اشتباه هستند، که با خوش بینی، اعتقاد، عزم و تشویق احاطه شده باشد.
 "الیور هلول" هنوز هم یک فرد با سندرم داون است ؛ اما تشخیص به هنگام ؛ مهربانی و صبوری و هدایت به سوی توانمندی هایش از او فردی الهام بخش و موفق و با انگیزه ساخته است .او مانند همه زندگی را دوست دارد و به دنبال تبدیل شدن به یک عکاس حرفه‌ای و کسب درآمد از استعداد خودش است.

مادرش میگوید : من از هر پیش‌بینی منفی امتناع می‌کردم و به راحتی میدانستم و باور داشتم که این پسر کوچک‌ِ شگفت انگیز قصد دارد ثابت کند که همه درباره میزان توانایی‌های او در اشتباه هستند . الیور خیلی از کارها را نمی تواند مانند بقیه هم سن و سالانش انجام  دهد ، اما بعضی کارها را بسیار بهتر از آنها انجام می دهد . من روی آنهائی که میتواند تاکید کردم .
 
ترجمه و گردآوری : ویدا گودرزی
 

همچنین برای دیدن عکس های بیشتر اولیور می توانید به وبسایت او سر بزنید. او در این وبسایت تصاویر عکاسی هایش را به فروش میرساند.