مکاشفهگرانِ طاعون: چگونه رامبراند، تیسیَن و کاراواجو به بیماریهای همهگیر پرداختند
سیاری از آثار بزرگ هنر اروپا در تسخیر بیماریهای همهگیرند؛ اما در میانهی مرگ، نشان از عشق دارند. آیا این شاهکارها میتوانند ما را در دل بحرانِ امروز راهنمایی کنند؟
باورکردنی نیست که ما با مردمان ۵۰۰ سال پیش مسالهی مشترک پیدا کرده باشیم، مردمانی که بدون شناخت یا وجود روشهای درمانیِ مکفی با بیماریها مواجه میشدند. یکشنبهی همین هفته، پاپ فرانسیس برای بازدید از کلیسای سان مارچلو در کورسو و تکریمِ صلیبی که میگویند در طاعون ۱۵۲۲ رُم را محافظت کرد، در خیابانهایی از رُم که به سبب کوروناویروس خالی شده بودند قدم زد.
حالا خودمان را در چنان مصیبتی میبینیم؛ تحت تهدید مرضی که گویا دست بالا را دارد و مفروضات ما را واژگون کرده است. حتی روشهای مواجههی ما، مثل قرنطینه کردن، نیز به گذشتهها تعلق دارد. مثل بخش زیادی از بهترین آثار هنری اروپا. این شاهکارها شاید ما را تسلی دهند یا این لحظهی غریب را در پرتویی جدید به دید ما درآورند، یا حتی ایدههایی عملی برای سازگاری با این معضل در اختیار ما بگذارند. اینها چندتا از آن تصویرها هستند که شاید به عنوان راهنما به کار بیایند؛ چرا که رامبراند، تیسیَن و کاراواجو نیز پیشتر به همان راهی رفتهاند که اینک ما میرویم.
..........................
منبع : نشریه حرفه هنرمند
برای خواندن ادامه مطلب اینجا را کلیک کنید
دیدگاه ها
شما می توانید در مورد این مطلب نظر دهید